In Memoriam Joke van Knegsel
Het is onwaarschijnlijk en niet te bevatten. De ene dag staan we samen met Joke met ons koor Cantiqua in de PD-kerk de generale voor het kerstconcert nog te doen. Om de andere dag het bericht te krijgen dat Joke een ernstig herseninfarct heeft gehad en niet meer te redden valt. Het is plotseling voor haar nog een kwestie van uren… dagen misschien. De schrik slaat ons allemaal om het hart. Niemand die het zag aankomen dat dit met Joke zou kunnen gebeuren. Al vonden sommigen bij het koor de vermoeidheid die haar de laatste tijd parten speelde, opvallend en niet des Joke’s. Joke die zich altijd vol overgave stortte op de taken die er bij de vereniging lagen. Het Kerstconcert hebben we in overleg met de dochters Nicole en Lizette door laten gaan. Joke zou het zo hebben gewild, maar er hing een zware rouwsluier overheen. En dan ’s avonds het bericht dat Joke in het bijzijn van haar dochters rustig is ingeslapen. Cantiqua heeft Joke de hemel in gezongen.
Al bijna 50 jaar was Joke lid van Gemengd Koor Cantiqua, voorheen Gemengd Koor Loven Besterd. Daarvan maakte ze ruim 40 jaar deel uit van het bestuur, waarvan het grootste deel als secretaris.
En of dat al niet genoeg hooi op haar vork was, deed ze ook vele jaren mee in commissies. De concertcommissie, de reiscommissie, de eeuwfeestcommissie, de redactie van ons clubblad en de nodige feestcommissies konden altijd op haar inzet rekenen. Ook buiten ons koor, maar dan in de Tilburgse korenwereld, zette Joke zich in. Haar netwerk dat ze op deze manier wist op te bouwen was enorm. Cantiqua plukte daarvan de vruchten. In de PD-kerk vond ze een nieuwe werkplek. Als voorgangster tijdens diensten op zondag bijv.
Joke was altijd recht door zee. Ze maakte van haar hart geen moordkuil en zei waar het voor haar op stond. Dat botste zo nu en dan ook wel, als ze iets te fors uit de hoek kwam. Want ook dat kon ze. Maar altijd werd er met anderen uitgekomen als meningen uit elkaar lagen. Kritiek van Joke, was soms niet mals maar altijd opbouwend.
Cantiqua was haar derde kindje zei ze wel eens. Joke maakte dan ook graag reclame voor haar koor. We konden er steevast op rekenen dat zij voorafgaand aan een concert, bijvoorbeeld na de generale repetitie, lovende berichten op Facebook plaatste. Ook als we een mooie dienst hadden verzorgd in de Petrus Donderskerk of Mariakerk was ze vaak ontroerd en dat schreef ze dan ook op haar eigen Facebookpagina. Vaak moest ze na inspannende concerten bijkomen. Met de benen op tafel en veel water drinken liet ze dan via Facebook weten aan de buitenwereld.
Joke was een fervent legpuzzelaar. Ze was bij Cantiqua niet de enige en zo werden er binnen het koor regelmatig puzzels uitgewisseld. Als er weer eentje klaar was, dan kwam de buitenwereld dat ook te weten op Facebook en alle medepuzzelaars werden dan genoemd in een soort dankwoord.
Joke vond het moeilijk om zaken uit handen te geven. Anderhalf jaar geleden besloot ze echter dat het genoeg was geweest m.b.t. haar functie als secretaris. Ze heeft het secretariaat keurig aan Lia de Kok overgedragen. Dat gaf haar al veel rust, maar ze vond het toch lastig om al die mailcontacten echt los te laten. Regelmatig las ze nog de mail. ‘Per ongeluk’, liet ze dan weten. Joke bleef wel nog de contactpersoon voor de beide parochies waar Cantiqua actief voor is. Wat gaan we haar als mens en als lid van onze koorfamilie, maar ook haar kennis van zaken verschrikkelijk missen.
We kunnen wel zeggen dat de Hemel er een prachtige ster bij heeft gekregen. Het engelenkoor met inmiddels vele bekenden, zal ons altijd bij blijven staan. Daar vertrouwen wij op. Joke bedankt voor alles en rust nu maar in vrede.